Këshilli Bashkiak i Himarës zgjedh drejtuesin/ Tensione në mbledhje, banorët kërkojnë largimin e Tavos, përplasen me policinë
Goro dhe Beleri në burg, Këshilli Bashkiak i Himarës zgjedh sot drejtuesin e ri 29 Mars, 09:22 Shtyhet mbledhj...
Goro dhe Beleri në burg, Këshilli Bashkiak i Himarës zgjedh sot drejtuesin e ri 29 Mars, 09:22 Shtyhet mbledhj...
Atentati ndaj avokatit në Memaliaj/ Reagon policia: Autori qëlloi në ajër për t'i kanosur, sekuestrohet arma e për...
Arrestimet në Bashkinë e Tiranës, SPAK njoftim zyrtar: Akuzohen për korrupsion dhe shkelje në tendera 28 Mars, 17:51 ...
"Mos të fshihet roli i Olsi Ramës në trafikun e drogës", Bardhi- Dumanit: Provoni që në Shqipëri hetohet kush...
Përtej entuziamit, 3 aktorë me legjitimitet të diskutueshëm prodhuan një marrëveshje pa marrëveshje që bën pak me mirë dhe lehtësisht mund të injorohet në disa nga fushat ku bën dëm.
Një rregull diplomatik rekomandon që krerët e shteteve nuk duhet të bashkohen në një takim të nivelit të lartë nëse nuk kanë gati një marrëveshje për të nënshkruar.
Donald Trump e mësoi këtë me vonesë pasi shpenzoi disa darka të dështuara me Kim Jong Un. Dhe ai e mësoi atë keq, siç mund të shihet edhe në performancën e së premtes në nënshkrimin e një dokumenti me kryeministrin e Kosovës Avdullah Hoti dhe presidentin serb Aleksandar Vuçiç në Uashington.
Për të qenë të qartë, dokumentet e nënshkruara nuk përbëjnë një marrëveshje në formën e një traktati që detyron shtetet e përfaqësuara nga nënshkruesit. Edhe pse Vuçiç dhe Hoti nënshkruan dokumente, ato nuk janë identike në përmbajtje dhe nuk ekziston asnjë dokument që përfshin të dy nënshkrimet e tyre.
Edhe Trump gjithashtu nënshkroi një dokument, por ishte një letër përcjellëse që falënderonte Vuçiçin dhe Hotin për pjesëmarrjen në negociata dhe i dërguari i tij Richard Grenell bëri gjithçka për të sqaruar se Shtetet e Bashkuara nuk ishin nënshkruese, apo garantuese të ndonjë marrëveshjeje.
Shumica e asaj për të cilën është rënë dakord në dokumente është e pakontestueshme, ka më shumë të ngjarë të ndihmojë sesa të dëmtojë dhe përfaqëson pika të dakorduara nga të dy shtetet që në negociatat e mëparshme. Jo shumë njerëz do të kundërshtojnë përmirësimin e bashkëpunimit në transport, ujë dhe energji, ose përmirësimin e komunikimit dhe mirëkuptimit midis komuniteteve fetare. Të dy shtetet duket se kanë rënë dakord për një ngrirje të përkohshme në konfliktin e tyre mbi njohjen dhe çnjohjen, i cili mund të jetë një gjest i dobishëm, megjithëse është e arsyeshme të presim që edhe Serbia edhe Kosova do të jenë të gatshme të braktisin këtë zotim.
Disa vetulla do të ngrihen për pikat që duket se kanë pak rëndësi për secilin shtet, si dekriminalizimi i homoseksualitetit (nuk është i kriminalizuar në asnjë shtet dhe asnjë shtet nuk ka fuqinë diplomatike që e lejon atë të ndikojë në legjislacionin e brendshëm të vendeve të tjera).
Duket se të dyja palët angazhohen për përvetësimin dhe përdorimin e teknologjive amerikane për sigurinë e aeroporteve apo së paku të shmangin teknologjinë kineze në rrjetet telekomunikuese (Kina nuk përmendet, por kjo është mënyra se si interpretuesit po lexojnë referencën për “ofruesit e pabesueshëm”).
Ajo që ka marrë më shumë vëmendje, natyrisht, është futja e çuditshme e Izraelit në marrëdhëniet midis shteteve në Ballkan. Teksti i nënshkruar nga Hoti angazhon Kosovën dhe Izraelin të shkëmbejnë njohjen reciproke, dhe teksti i nënshkruar nga Vuçiç premton se Serbia do të zhvendosë zyrat e saj përfaqësuese në Izrael, nga Tel Avivi në Jerusalem. Trump e konsideroi këtë si një arritje të jashtëzakonshme, duke festuar në Twitter për krijimin e marrëdhënieve midis Izraelit dhe “Kosovës me shumicë myslimane”, dhe duke premtuar se “më shumë kombe islamike dhe arabe do ta ndjekin”.
Është e mundshme që një shkëmbim i njohjes diplomatike me Izraelin do të jetë më i mirëpritur në Kosovë, ku njohja ndërkombëtare ka qenë përparësia kryesore e ministrisë së çështjeve ndërkombëtare që kur deklaroi pavarësinë në 2008-ën. Sidoqoftë, kjo lëvizje ndërlikon marrëdhëniet midis Kosovës, jo-anëtar i OKB-së me numrin më të lartë të njohjeve ndërkombëtare (101 shtete) dhe Palestinës, e cila mban vendin e dytë (78 shtete). Tashmë është rasti që shumica e shteteve që njohin Palestinën të mos ta njohin Kosovën dhe anasjelltas. Futja e papritur e Izraelit në mosmarrëveshjen Serbi-Kosovë e vë Kosovën dhe Palestinën në një rrugë përplasjeje të panevojshme që nuk i bën mirë asnjërit prej tyre.
Sa i përket Serbisë, pranimi i njohjes së Kosovës nga Izraeli mund të interpretohet si një shenjë e vullnetit të mirë, duke shënuar angazhimin e tij për të pezulluar fushatën e saj të çnjohjeve, por mund të interpretohet edhe si një shenjë dobësie. Por kjo është kryesisht çështje e debatit politik të brendshëm. Lëvizja e ambasadës dhe zyrave tregtare të Serbisë është një çështje tjetër. Ky koncesion e detyron Serbinë të marrë një qëndrim mbi mosmarrëveshjen e vazhdueshme mbi territoret që Izraeli ka okupuar që nga viti 1967, një çështje që nuk është me interes për Serbinë, por është e rëndësishme për të gjitha shtetet e Lindjes së Mesme. Mbajtja e këtij premtimi do t’i kushtojë pa arsye Serbisë.
Një pikë e ngjashme mund të bëhet në lidhje me premtimin që të dy shtetet morën “për të konsideruar Hezbollahun në tërësinë e tij si një organizatë terroriste”. Duket se është një pikë pa rëndësi për shtetet ku Hezbollah nuk ka asnjë aktivitet – nëse merret parasysh se Bashkimi Evropian përcakton organizatat e armatosura të lidhura me Hezbollah si terroriste, por jo atë si grup politik “në tërësinë e tij”.
Dakordimi i kësaj pike vendos një pykë midis Serbisë dhe Kosovës dhe BE-së dhe do të krijojë një pengesë nëse negociatat e pranimit të secilit shtet arrijnë ndonjëherë në pikën e diskutimit të Kapitullit 31 të Acquis Communautaire.
Duke bërë këto llogari, pra, përveç një marrëveshje në parim për të pezulluar përplasjen mbi njohjen ndërkombëtare, marrëveshja midis Kosovës dhe Serbisë ndërmerr një numër të vogël masash që janë të dobishme për të dyja shtetet, dhe shumica e tyre përfaqësojnë pikat mbi të cilat është arritur marrëveshja në negociatat e hershme.
Për një sërë çështjesh, përfshirë marrëdhëniet me Kinën dhe shtetet e Lindjes së Mesme, ajo paraqet probleme që mund të jenë të dëmshme për të dyja shtetet, por që parakalohen nga disa interesa afatshkurtra të administratës së Trump.
Nuk është e vështirë të kuptosh pse Trump do të dëshironte të prodhonte një dokument si ky në një ngjarje si ajo që u mbajt. Ai po përballet me një fushatë të vështirë për rizgjedhje dhe është në interesin e tij të paraqitet në skenë ku duket sikur po zgjidh një konflikt ndërkombëtar.
Ai do të marrë disa pikë të vogla propagande për pengesën ndaj Kinës përmes një sulmi ndaj kompanisë Huawei dhe realizimi i disa golave në fushë të lirë për Benjamin Netanyahun e Izraelit që mund të ndihmojnë për të rritur pozicionin e tij midis të krishterëve ungjillorë amerikanë, për të cilët Jeruzalemi formon një pjesë qendrore të interpretimit të tyre profetik të Librit të Zbulesave. Dhe është e mundur që kush e sheh Trump duke predikuar pas tryezës së tij të madhe teka krerët e shteteve të vogla mbledhin letrat në tryezat e tyre, projektohet imazhi i fuqisë tek njerëzit që i japin rëndësi pamjes estetike.
Në çdo rast, dokumenti zbulon gjithashtu të dhëna të dobësive themelore të Trump. Fakti që tre pjesëmarrës nënshkruan dokumente të veçanta dhe jo të gjithë nënshkruan të njëjtën marrëveshje tregon për nivelin e tij të ulët të prestigjit dhe aftësinë e kufizuar diplomatike; vendosja e Izraelit si një ëmbëltues i marrëveshjes për Kosovën tregon se sa pak ndihmë kërkojnë disa shtete.
Është e vështirë të kuptohet pse Vuçiç dhe Hoti do të merrnin pjesë me dëshirë në një spektakël bosh. Ndoshta të dy kanë llogaritur që bërja e premtimeve ndaj Trump ka një kosto të ulët.
Gjëja kryesore që të dy ata sakrifikuan përkohësisht, ishte për Kosovën një fushatë që nuk po kishte sukses dhe për Serbinë një fushatë që gjithsesi do të ishte e detyruar ta braktiste. Në çdo rast, u përshtatet të dyve që të mos kenë një marrëveshje detyruese që parlamentet e tyre do të duhet të miratojnë.
Së fundmi, një grup prej 3 aktorësh, të gjithë me legjitimitet të dyshimtë, prodhuan një marrëveshje pa marrëveshje që ndryshon pak me pak të mirën që bën, dhe që lehtësisht mund të injorohet për disa nga fushat ku bën dëm. Ata gjithashtu treguan se ishin të gatshëm të anashkalonin nevojat afatgjata të Kosovës dhe Serbisë me planet afatshkurtra të një kërpaçi i cili do të jetë një president afatshkurtër.
Ishte një shfaqje me një gjuhë bombastike, por që nuk tregoi lidership. /Marrë nga Balkan Insight përktheu LAPSI.al
1 vit nga zgjedhjet e 25 prillit si e shikoni gjendjen e vendit:
Prej disa javësh është duke u folur për mundësinë e ofrimit të vaksinës për gripin e stinës falas për gjithë popullatën. Ndërsa kjo masë do të ndihmojë për të u...
Siç informuan mediet në gjuhën shqipe, eurodeputeti grek i “Demokracisë së Re”, Manolis Kefalogiannis, ka ngritur në Komisionin Europian çështjen ...
Delegacionet e Serbisë dhe të Kosovës shkojnë në Uashington në takimet e organizuara nga administrata amerikane. Presidenti i Serbisë Aleksandar Vuçi&cce...
TIRANË- Mbretëria Shqiptare 1 shtator 1928-7 prill 1939. 92 vite më parë më 1 shtator 1928 Asambleja Kushtetuse e dalë nga zgjedhjet e 17 gushtit 1928,vend...
Vizita e Aleksei Navalnit në Siberi javën e kaluar, shkoi si shumica e udhëtimeve të tjera që ai ka ndërmarrë në mbarë vendin, për të nxitur zemërimin popullor ...
Para zgjedhjeve në Mal të Zi gazeta ultranacionaliste dhe kriminale e Beogradit “Informer” alarmoi: “Gjukanoviq ka premtuar: Një shqiptar (Šiptar) do të jetë kr...
Rezultati i zgjedhjeve në Mal të Zi ishte një shpullë e papritur ndaj elitave të verbëra të perëndimit, ndaj burokratëve të Brukselit dhe atyre që e përdorën kr...
Mal i Zi- Vend mes Lindjes dhe Perëndimit? Aleat besnik i BE-së dhe i NATOs? Fushë loje e një autokrati dhe familjes së tij? Për Malin e Zi mund të bëhen shumë ...
Unë i kuptoj shumë mirë të gjithë prindërit, të cilët u desh të punonin plot stres me fëmijët gjatë zhvillimit të mësimit në distancë duke bërë edhe rolin dhe p...
Sapo kishin dalë antenat parabolë. Unë nuk kisha lekë ta blija. Taku, komshiu im zemërmirë, kishte lekë sepse atë kohë shiste “vjetërsina”, priza, f...