SPAK pushton Bashkinë e Tiranës, 8 flet-arreste për “3 Drejtorët” e Veliajt, Qato dhe Molla në burg
Arrestimet në Bashkinë e Tiranës, SPAK njoftim zyrtar: Akuzohen për korrupsion dhe shkelje në tendera 28 Mars, 17:51 ...
Arrestimet në Bashkinë e Tiranës, SPAK njoftim zyrtar: Akuzohen për korrupsion dhe shkelje në tendera 28 Mars, 17:51 ...
"Mos të fshihet roli i Olsi Ramës në trafikun e drogës", Bardhi- Dumanit: Provoni që në Shqipëri hetohet kush...
Akuzohet për korrupsion dhe shpërdorim detyre, jepet sot masa e sigurisë për kryebashkiakun Jorgo Goro 26 Mars, 07:37 ...
Miratohet në Këshillin e Sigurimit rezoluta për armëpushim të menjëhershëm në Gazë, SHBA abstenon ...
Nga Meri Lika
Giovanni Sartori, një studiues italian në fushën e shkencave politike, ka analizuar në librat e tij sjelljet e zakonshme të atyre partive politike, të cilat e dinë se nuk do të vijnë kurrë në pushtet. Këto parti ai i quan “opozita të papërgjegjshme”, sepse sipas Sartorit, ato nuk kujdesen që të zhvillojnë programe bashkëkohore dhe të zbatueshëm, por thjesht ekzagjerojnë me premtimet dhe aksionet e tyre politike sepse e dinë mirë që nuk kanë për të dhënë kurrë llogari për to duke qenë se e dinë që nuk do të vijnë kurrë në pushtet.
Të jesh parti opozitare ka disavatazhin që nuk je në pushtet por ndërkohë ka përparësinë se si parti e tillë, e ka përherë dhe më të lehtë të pozicionohet në mendjet e qytetarëve si liderët e “vërtetë” që i duhen vendit.
Kjo gjë, e cila ndodh në vendet me demokraci të konsoliduara, tek ne është akoma më e thjeshtë të ndodhë, për shkak të diskretitimit të madh që kanë pushtetarët për të mos përmbushur premtimet e tyre në fushatë, kur qeveria zhytet përditë e më shumë në korrupsion dhe kur borxhi publik ka arritur nivelet më të larta të para ndonjëherë.
Sot të gjithë jemi duke folur për atë që po ndodh tek Partia Demokratike, për atë se çfarë po sjell “Foltorja”, se si po sillet opozita, etj, etj.
“Foltorja” na qartësoi se në tridhjetë vjet pluralizëm, Partia Demokratike nuk mundi dhe nuk arriti dot të krijonte një lider tjetër përveç Berishës.
Është fajtor Berisha për këtë?
Jo, unë nuk e mendoj këtë. Unë mendoj se Berisha ka kryer rrugëtimin e tij në të cilin arriti të jetë lider me të mirat dhe të këqijat e tij, dhe si të gjithë liderët ka njerëz që e duan e ka njerëz që e urrejnë, rëndësi ka që ai ka bërë rrugëtimin e një lideri të vërtetë.
Sipas mendimit tim, problemi nuk qëndron tek Berisha por tek fatkeqësia e mos krijimit të një lideri tjetër në Partinë Demokratike, e ky problem është difekt, thjeshtë dhe vetëm, i vetë Lulëzim Bashës.
Gjithmonë sipas mendimit tim, që opozita të ndryshojë perceptimin që kanë njerëzit për të në momentin kur ata kanë vendosur ta lënë në opozitë, duhet të ndryshojë mënyrën e të vepruarit dhe të sjellurit të saj. Siç thuhet gjithmonë në një fushatë elektorale (gjë që duket e harruar në kohën mes fushatave), i rëndësishëm është qytetari.
Qytetari pra duhet të jetë në qendër të vëmendjes së klasës politike opozitare dhe në qendër të aktivitetit kryesor të përditshëm të saj (jo kryetari i partisë që humbet, as parlamenti, as partia apo media).
Opozitarizmi, i jep partisë mundësinë e të krijuarit të liderit. Lideri krijohet në betejën për të fituar qytetarin, betejë të cilën opozita e nis me një avantazh shumë të madh (nëse do dhe di, sigurisht) e nis me avantazhin që ka më shumë “kohë të lirë” por edhe më shumë mundësi të cilat çdo qeveri ia jep opozitës me bollëk, e në këto kushte ajo duhet të fokusohet pikërisht tek qytetari duke zbritur nga piedestali politik i atij që nuk kontribuon asgjë dhe të jetë e të bëhet një qytetar më shumë, të cilin qeveria gjatë pushtetit e harron krejtësisht.
A u bë ndonjëherë opozita e Lulëzim Bashës, një qytetar më shumë? Fatkeqësisht jo!
Pas humbjes për herë të dytë të zgjedhjeve të përgjithshme në krye të Partisë Demokratike, Lulëzim Basha, vazhdon të “liderojë” po njësoj, madje duhet ta themi më keq se sa herën e parë.
Në këto tetë vite opozitarizëm, ai nuk arriti të bëj që opozita të dëgjohet, të debatojë, të kritikojë, të denoncojë, të hetojë, të ndriçojë opinionin publik, të tregojë se çfarë është një politikë tjetër dhe të ushtrojë të drejtën e saj për t’u bërë shumicë. Një opozitë e heshtur ose një opozitë krejtësisht e munguar si kjo në këto tetë vite e lë rrugën të lirë që vendimmarrjet e pushtetit t’i përgjigjen vetëm interesave të një grupi politik dhe kjo ka ndodhur edhe në Shqipëri.
Nëse do t’i referohemi sërish mendimeve të Sartorit, një opozitë sillet me përgjegjësi nëse është e vetëdijshme se nesër do të mbajë përgjegjësi për ato që thotë e bën, sipas tij, “një opozitë pritet të jetë aq më pak e përgjegjshme sa më pak shpresë të ketë për të qeverisur”. Kjo tendencë bën që partitë e dobëta opozitare, në përpjekje për të përfituar nga pushtetarët, harrojnë detyrën e tyre të kontrollit dhe vënë interesat e tyre përpara atyre të qytetarëve.
Unë mendoj se, në këto tetë vjetë opozitarizëm (në fakt janë pothuajse nëntë vjet) rruga e ndjekur nga Partia Demokratike nën drejtimin e Bashës (them drejtim sepse nuk mund të them udhëheqje), ka qenë rruga e një partie të papaërgjegjëshme pra siç thotë Sartori, e një partie e cila e di se nuk do të vijë kurrë në pushtet.
Sigurisht që shumë njerëz mund të mos jenë dakord me mua, absolutisht nuk kam ndërmend t’i kundërshtojë por, dua vetëm që përpara se të më kundërshtojnë ata mua t’iu përgjigjen pyetjeve të cilat unë ia kam drejtuar vetes kur mendova të bëja një analizë të aksioneve politike të opozitës nën drejtimin e Bashës.
A mund ta quajmë aksion politik të përgjegjshëm braktisjen e çadrës?
A mund ta quajmë aksion politik të përgjegjshëm marrëveshjen me Ramën dhe bashkëqeverisjen budallaqe disa mujore?
A mund ta quajmë aksion politik të përgjegjshëm djegien e mandateve?
A mund ta quajmë aksion politik të përgjegjshëm përjashtimin e Berishës nga grupi parlamentar, me një vendim individual nga kryetari?
Pra, a mund t’i quajmë të përgjegjshme aksionet politike të Partisë Demokratike këto tetë vjet?
Unë nuk i quaj aksione të përgjegjshme madje Partinë Demokratike të këtyre tetë vjetëve e quaj një parti që ka humbur respektin dhe besueshmërinë. Kushdo që ka mendim ndryshe nga unë, është i lirë të ketë mendimin e tij, por më vjen keq t’i them se duke mos bërë as ne si qytetarë opozitën ndaj sjelljese së opozitës, jemi duke pranuar se kjo lloj opozite nuk ka asnjë dëshirë të vijë në pushtet.
Cila mendoni se është alternativa më e mirë:
Nga Enton ABILEKAJAlbin Kurti veshi një buzëqeshje të sikletshme, kur homologu i tij e prezantoi me pronarin e “Fish City”, vend i njohur tashmë si ...
Edi Rama dhe fermerët flasin gjuhë të ndryshme. Duket sikur merren vesh për disa parime, si shndërrimi i TVSH-së në mbështjetje direkte, por në fakt janë shumë ...
Shfaqja me domethënese për Reformën në Drejtësi është konferenca e sotme me donatorët. Bledi Çuci, nuk mund t’i bënte dhuratë më të bukur Ilir Beqjes, se...
Muajt e fundit janë rritur shumë tensionet në Ballkanin Perëndimor,dhe javët e ardhshme duket se do të jenë të vështira në të gjithë rajonin. Në Bosnje Hercegov...
Sa herë që shfletoj artikujt nga gjeopolitika dhe ndjej nevojën për të shkëputur disi nga realiteti, mendoj për Alsasën. Deri në Luftën e Dytë Botërore, histori...
Rritja e inflacionit, problemet me zinxhirët e furnizimit, rritja e kalimeve të paligjshme të kufijve, mos përmirësimi i situatës së Covid-it, kaosi në Afganist...
Nga Dosja.al Një tufë me lule në bankë për të mbytur heshtjen e humbjes së kobshme te Mateos dhe mungesën e pafalshme të përgjigjeve për atë që ndodhi. Ata 8-vj...
Nga Stephen Blank“The Hill”Sot dëgjojmë shumë të flitet për autonominë evropiane, edhe pse përkufizimi i saktë i saj mbetet i pakapshëm për shumicën e njerëzve....
Nga Meri LikaMë kujtohet shumë mirë, besoj njëjtë dhe ju të gjithëve, kur ishim të vegjël dhe luanim me kukafshehti ose me të fshehura siç e quanim ne.Më...
Nga Enton AbilekajPasditen e djeshme Basha zgjodhi ta sfidonte Berishën në një betejë shikueshmërie. Ai ekskluzivisht në News24, Berisha në televizionet e tjera...